Ποια είσαι ακριβώς;
Ποταμιά, 4 χιλιόμετρα
“Δηλαδή ταυτίζεσαι περισσότερο με τους Ελληνοκύπριους;” Μια ερώτηση η οποία αποδείχθηκε πολύ δύσκολη για ‘μένα, την οποία μου την υπέβαλαν σε μια συνέντευξη, στα πλαίσια μιας σειράς συνεντεύξεων σχετικά με την Ποταμιά.
Περιττό να λεχθεί, δεν είχα ιδέα τι να απαντήσω και έπρεπε να σκεφτώ αρκετά γρήγορα επειδή με ηχογραφούσαν.
Το τι απάντησα ακριβώς δεν θυμάμαι, αλλά για ‘μένα ήταν η αρχή μιας προσπάθειας να απαντήσω αυτή την ερώτηση στον εαυτό μου, η οποία είχε ξεκινήσει επίμονα να με προβληματίζει.
Με ποια κοινότητα ταυτίζομαι περισσότερο; Με μια κοινότητα στην οποία έχω ζήσει όλη μου τη ζωή, μιλώντας την γλώσσα ‘τους’, μαθαίνοντας και βιώνοντας τα έθιμα ‘τους’, ή με μια κοινότητα της οποίας τους περισσότερους ανθρώπους της δεν γνωρίζω, ούτε μπορώ να μιλήσω τη γλώσσα ‘τους’ αρκετά καλά;
Αναμφίβολα σ’ όλα αυτά, σημαντικό ρόλο παίζει και η γλώσσα. Μια φορά ένας στενός μου φίλος είπε “Πώς γίνεται να είσαι Τουρκοκύπρια αφού δεν μιλάς την γλώσσα;” Νομίζω απορούσε πώς μπορώ να ισχυρίζομαι οτι είμαι μέλος της Τουρκοκυπριακής κοινότητας από τη στιγμή που δεν μιλώ τη γλώσσα. Ούτως η άλλως, πριν γίνει η γλώσσα και πάλι μέρος της ζωής μου, όπως είναι τώρα, ποτέ δεν σταμάτησα να νιώθω οτι είμαι Τουρκοκύπρια και ακόμα πιο σημαντικό, δεν σταμάτησα ποτέ να είμαι Τουρκοκύπρια της Ποταμιάς.
Στην τελική πιστεύω ότι δεν έχει σημασία με ποια κοινότητα ταυτίζομαι περισσότερο, επειδή Κύπριος είναι Κύπριος και διαφέρει μόνο στη διάλεκτο. Αυτό που είναι σημαντικό για ‘μένα είναι το με ποια κοινότητα νιώθω πιο άνετα. Και για να είμαι πάρα πολύ ειλικρινής (και μέσω του μπλόγκ αυτού έχω ως στόχο να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και ταυτόχρονα να ενθαρρύνω και άλλους Κύπριους να εκφράζονται την ίδια ειλικρίνεια), η σημασία έχει ποια κοινότητα με αποδέχεται περισσότερο;